Opoe

Ik diende bij VSQ2 rond 1965. De Commandant was W.F van de Heuvel.
Mijn divisie chef was waarnemer Ltz2oc Kees Verheij, oom van de
fiddelaar Emmy.
In die tijd was ik nog een beetje speels en werd daar voor ook soms
gecorrigeerd door de commandant
Kleine misstapjes kon je goed maken bij de schipper Majoor Smit, bijnaam
“Snipe”, die had hij gekregen in Engeland tijdens WW2. Hij was toen tevens
boordschutter.
Het kostte je gemiddeld een knaak. Die werd gespaard voor een
blindengeleidehond.
Op een dag was ik behoorlijk laat op het squadron verschenen. Zo laat,
dat de schipper het nodig vond dat ik me melde bij mijn divisie chef.
Zo geschiedde.
“Waarom was je zo laat Jan Vroege?” vroeg hij. “Mijn opoe (overgrootmoeder)
is overleden meneer”.
“OK gecondoleerd”.
Het drong plotseling tot mij door dat ik deze uitvlucht al eerder had
gebruikt.
Gelukkig wist hij dat niet meer dacht ik nog. Ik vergiste me.
Ik was bijna bij de deur toen hij mij nariep “Jouw Opoe gaat nog al eens
dood hé Vroege?”
Die was raak!!. Ik realiseerde me plots dat ik over de rug van mijn opoe
zaliger, die ik trouwens nauwelijks heb gekend, mijn straf had weten te
ontlopen.
Met gemengde gevoelens liep ik naar de crewroom. De commandant had mij
niet beter kunnen straffen.

Laat een reactie achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *