Toen ik geslaagd was voor mijn opleiding tot Vliegtuig Onderzeeboot Bestrijder (VOB) werd ik tot mijn lichte teleurstelling geplaatst bij VSQ 5. Ik had als jeugdig lucht varende gedaan naar een plaatsing bij VSQ4 op de Doorman. Nog effe geduld dus.
Bij VSQ5 vlogen wij met de SNB-5, later TC-45-J en de Sikorsky S-55 “Salomé. Ik heb daar een niet verwachte prachtige en avontuurlijke tijd gehad.
Ik werd als jongeling vaak aan gewezen om met de S-55 als hijs object de dienen voor onze jonge hoist operator VGMRA Jopie Bambacht. Ook andere vliegende bemanningsleden waren soms het haasje.
Op een dag was het weer zo ver. We moesten ons die keer gedragen alsof we bewusteloos waren. Dat was voor ons moeilijk voor te stellen, maar een van ons, sergeant vlieger Jan Albers, was een keer gecrashed met een Avenger en had enige ervaring.
Ik werd als eerste gehesen, na mij kwam Jan. Hij was groot en gespierd, dus woog wel wat. Toen hij voor de heli hing had Jopie best wat moeite om hem naar binnen te trekken. Jan hield zich inderdaad helemaal slap. Jopie vierde een aardig eindje kabel om het zich makkelijker te maken. Toen hij even de controle verloor, liet Jan zich voor over naar buiten vallen.Op ongeveer anderhalve meter of iets meer onder de kist kwam hij met een ruk weer goed in de sling te hangen.
Ik voelde een schok door de kist gaan, zo deed ook onze vlieger de Ltzvk Christ. Hij riep met luide stem naar achteren:

“Viel er iets?”

We moesten er wel om lachen. Zelfs als ik er nu aan denk.