Ik verneem verontrustende berichten over het weder keren van de koude oorlog. Ook in de gebieden rond Europa waar ik en met mij vele collega’s lange tijd aan deel nam.
Het schaduwen, afluisteren, fotograferen en filmen was een van onze hoofd taken.
Ik kan daar vele verhalen over vertellen. Ik heb er ondertussen ook al menige geschreven.

Ik lees ook dat verschillende Nato partners toch weer op de oude voet zijn door gegaan, zij het met nieuw materiaal. Ik heb ondertussen ook wel begrepen dat een Marine Luchtvaart Dienst met voldoende materiaal om aan die taken te voldoen, er bij ons niet in zit.

Bladerend door mijn foto’s kwam ik volgens mij toch nog een mogelijkheid tegen om een, zij het kleine, bijdrage te leveren aan de Nato inspanning.

In 1914 zijn wij toen ook begonnen met een soort gelijk plan. Ik heb de foto’s nog eens goed bekeken en zie toch mogelijkheden.

De vliegtuigen kunnen wij eventueel voor een gunstige prijs laten fabriceren bij James Jansen, nog steeds aktief in de hout-hobby shop op ons voormalig vliegkamp. De camera’s zijn bijna zeker nog te bekomen op de vele rommel markten in ons land.

Waarschijnlijk kunnen wij door middel van mijn vorige plan de Nato voor een gedeelte ontlasten en eventuele toekomstige tegenstanders ontmoedigen.

Het door mij beoordeelde type de Farman 22