Het was 15 april 2015. Ik ging met Ketut met mijn prauw Straat Lombok op om enige makrelen aan het kleed te komen. De zonsopkomst was prachtig, de koperen ploert kwam langzaam maar zeker van achter de vulkaan Rinjani met zijn meer dan vijfduizend meter hoogte op Lombok te voorschijn.
Voor het zover was bescheen deze echter reeds de bovenkant van een grote cumulonimbus die zich aan de westelijke kant van Bali had ontwikkeld. Het deed mij denken aan de vuurbal van een atoombom. Ik voelde me heel klein en filmde het met ontzag.
Ik maakte ook foto’s van de gouden en na zonsopkomst de zilveren cunimb. Vergeet ik nooit meer.
Ik draaide mijn piepkleine camera langs Oost Bali, langs Lombok in de richting can de CB.
De zilveren uitgave.