OBSERVATIE, ANALYSE, CLASSIFICATIE.
Er was vorige week een prachtige zomerse dag. Van mij mocht het wel wat minder, maar daar ben ik Nederlander voor, nooit goed. Ik hoorde diverse conclusies van mensen die zij over namen van de weer mannen op de diverse televisie zenders. Sommigen houden hun hart vast. Het klimaat gaat er aan, misschien al met ingang van de zeer nabije toekomst. Omdat wij bij de Marine luchtvaartdienst enige kennis van het weer voor elke vlucht mee kregen, hadden en hebben wij nog steeds enig inzicht in de ontwikkelingen in de atmosfeer. Dus dat loopt wel los denk ik.
Ik denk soms terug aan mijn operationele tijd. Er waren drie dingen waar je bij het zoeken en volgen van de eventuele vijand onder water, zeker niet van af moest wijken. Observatie, analyse en classificatie.
Ik kom terug op deze dag. “Long Line Zig Zag” (zwervend van winkel naar winkel) begon ik steeds meer te verlangen naar de uiteindelijke landing in misschien wel voor mij de gezelligste uitbating in Kattuk zee, de “Blauwe Bock”. We wipten echter op het laats nog even binnen bij “Hunkemoller”. Een winkel gespecialiseerd in kleding die dames normaal onder het zichtbare dragen, ook wel lingerie genoemd. Nou voel ik me in zo een shop altijd wat minder op mijn gemak. Ik liep rond met Femke en aanschouwde al die fantastisch gevormde en gekleurde dingen die in mijn vroegere tijd zeker andere afmetingen en vormen hadden. Wanneer een van aanwezige dames een bepaald product uit het rek haalde en ter keuring omhoog hield, wende ik mijn blik af. Dit om een verkeerde analyse mijnerzijds te voorkomen. Ook het schuiven van de kleedkamer gordijnen deed mij de blik afwenden. Je weet maar nooit, “Me Too”. Ik besloot om met Femke naar buiten te gaan. Daar sloeg ik het talrijke passerende publiek gade. Dit was niet echt vervelend. Ik kom terug op mijn eerste opmerking. Ik observeerde, analyseerde en classificeerde. Dit samen met Femke die de hondjes voor zijn rekening nam.
Eergisteren maakte ik een plezante trip door Maastricht met Jolanda. Ondanks de wederom hoge temperatuur, was het er aangenaam verpozen. We dronken en schnabbelden wat. Jolanda bezocht een paar winkeltjes die in Maastricht een ietwat andere uitstraling hebben dan bij ons in het westen, al wordt dat ook al een beetje minder. Daar hebben ze natuurlijk ook Internet. Vlak voor we de parkeer garage bereikten, schoot Jolanda nog een winkel binnen. Een maal binnen kreeg ik een soort dejavu. Ik stond weer in een zelfde soort winkel waar ik eerder was “ontvlucht”.
Ik begaf me wederom snel naar buiten en nam zoals eerder post als een soort schildwacht bij de deur. Binnen enkele minuten werd ik gevolgd door twee andere heren die het binnen ook niet zagen zitten. Zij bevestigden dat ik gelukkig geen afwijking heb.
Broeders in de onzekerheid