Zoals ik eerder schreef, we wonen hier midden in de natuur. Elke dag maak ik een lange wandeling door het gebied met vele sawah’s, bossages bananen bomen (eigenlijk planten) en soms zeer hoge kokos palmen. Deze kunnen wel tot twintig meter hoog worden.
Het wordt afgeraden om bij wat meer wind onder deze laatsten te vertoeven of te lopen. Toen ik in het begin in Indonesiƫ kwam hoorde ik af en toe harde dreunen. Dat bleken kokosnoten te zijn die van grote hoogte neerploften en uit elkaar spatten. Terug koppen is niet mogelijk zonder dodelijke afloop. In de wereld komen jaarlijks veel mensen om door dit fenomeen.
Gisteren was ik weer op pad voor zo’n trektochtje. Ik genoot van het uitzicht en loerde op mijn foto prooien zoals vogels, vlinders en alles wat beweegt. Ook mooie planten en bloemen kregen mijn aandacht.
Er loopt een kleine kali van ongeveer een meter breed langs ons huis. Hij komt van de Gunung Agung af en stroomt naar zee. Onderweg wordt hij op zeer slimme wijze afgetapt om de sawah’s te bevloeien. Dit gebeurt door de dijkjes rond deze rijstvelden beurtelings een klein stukje te verbreken en na het vol lopen weer af te sluiten.
In de kali zijn ook een soort stuwtjes van grote ronde stenen gemaakt zodat het water niet te snel stroomt. Een prachtig systeem wat al sinds zeer lange tijd uitsteken voldoet. Er is echter een groot probleem, plastic. De grote hoeveelheid daarvan verstopt vaak de kali, vooral de stuwtjes.
Gelukkig is op Bali bijna nergens meer een plastic zak of tas te verkrijgen. Ook begint het besef bij de Balinezen, net als bij ons, de grote nadelen van het plastic door te dringen.
Ik dwaal af. Ik liep dus langs de kali richting zee, genoot en schoot af en toe een plaatje. Op het punt waar de kali in zee stroomt is een brug. Dat is mijn favoriete spot om Bijeneters hun capriolen te zien uithalen en aparte vlinders te spotten. Ik kom daar zeker elke dag een keer.
Hoorde vanmorgen dat bij het het bruggetje gisteren een dode Python van vijf meter is gevonden. Als ik dat had geweten ..