Ik werd getroffen door de artistieke schoonheid van een flink stuk drijfhout wat mijn woonboot aandeed. Met enige moeite (zwaar) heb ik het geborgen en in mijn tuin gelegd. Niet lang daarna werd het in bezit genomen door een hier niet al te veel voorkomend wezentje.
Ik plaatste ooit een foto van de SP2H 215 tijdens een low pass. De fotograaf was onbekend. Face Book plaatste laatst een herinnering van deze foto. Ik vind hem nog steeds mooi en plaats hem, mede door de vele reacties, op mijn site. Ik denk dat hij hard ging want de jet deurtjes staan volgens mij ook open. Aan de achtergrond en baanverlichting te zien ergens in Engeland.
There she goes !!!
In 1942 hadden de Duitsers reeds snode plannen om Engeland door middel van een invasie te veroveren. Hiervoor moest een aardig stukje water worden overgestoken. Zoals iedereen wel zal begrijpen hadden ze daar schepen voor nodig. Er was toen echter bij onze tegenwoordige oosterburen een schreeuwend tekort aan staal om aan de vraag te voldoen.
Aangezien deze schepen hoofdzakelijk voor het transporteren van troepen en materiaal waren bedoeld, werd de ruimte daarvoor zo groot mogelijk gehouden. Er werd gekozen voor vaartuigen van voorgespannen beton die door andere schepen gesleept zouden worden. Om deze invasie te kunnen volbrengen was echter wel militair luchtoverwicht nodig. De Duitsers zagen dit toen der tijd wel zitten en begonnen met het bouwen van de betonnen jongens.
Met het luchtoverwicht liep het echter anders dan onze oosterburen gedacht hadden. Iedereen weet ondertussen de uitslag van de “Battle of Britain”. Bij die mannetjesputter vliegers van de overkant waren trouwens ook aldaar opgeleide landgenoten aanwezig, laten we dit niet vergeten.
Deze voor de Engelsen en uiteindelijk voor alle geallieerden goed verlopen luchtslag hield in, dat door de man met de snor uit het oosten van de invasie van Engeland werd afgezien.
Ik kom op dit verhaal omdat ik regelmatig, als ik met mijn bootje en Femke een rondje vaar, langs zo een betonnen invasie vaartuig kom. Hij is in gebruik als woonboot en/of atelier. Hoe ik er achter ben gekomen weet ik niet meer. Maar vandaag zag ik hem weer een keer de “RIJNDAM”. ik besloot een anekdote te schrijven. Het commentaar op FB ga ik hierin verwerken.
Op 25-05-2021 was een supermaan voorpeld. De helderheid en bewolkingsgraad was gunstig, dus ik nam me voor om van dit fenomeen een plaatje te schieten. De omstandigheden waren, zoals ik al zei, goed tot zeer goed voorspeld.
Het zou tijdens de nacht zeer helder zijn. Men voorspelde ook dat de avond/nacht er voor, er lichte sluierbewolking kon zijn, waardoor een soort van lichte ring rond de maan te zien zou zijn. Ik maakte een plaatje van beiden, maar koos voor de eerste, de dag er voor mrt ring. Het verschil in afstand tot de aarde was voor het blote oog toch te verwaarlozen.
Vanavond bij het VB meer een ontmoeting met een Putter. Hij/zij sprak: “Vind je me mooi?”. “Zeker!”. “Moet je mijn achterkant zien”. “Wow!!!”.
HARTOJO/HARRY MOEKARDANOE
Ik kwam op een Indonesische site een beschrijving tegen van een man die ik altijd heb bewonderd. Hartojo (Harry) Moekardanoe. Ik heb hem in mijn begintijd bij de Marine Luchtvaart Dienst (MLD), nog een tijdje meegemaakt als operatieofficier van het Marine Vliegkamp Valkenburg (MVKV). In mijn verdere verhaal refereer ik naar hem als Harry. Dit had ik in die tijd zeker niet in mijn hoofd gehaald. Het laatste even terzijde.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om de tekst bij de beschrijving zo goed mogelijk te vertalen. 1941Harry is geboren op 30 december 1920 in Balige, een plaats op Sumatra niet ver van het bekende Toba Meer. In 1941 nam hij dienst bij de Konklijke Marine, door wie hij werd uitgezonden naar Amerika voor de opleiding tot vlieger. Dit volbracht hij met goed gevolg.
In 1949 vervolgde hij zijn vliegers loopbaan bij de MLD
Het is 1962, hij neemt als eerste vlieger en vliegtuigcommandant van een P2V7B Neptune deel aan de zeeslag bij Vlakke Hoek in Nieuw Guinea. Hij heeft met zijn bemanning een groot aandeel in de afloop daar van. Bij de confrontatie daar wordt de snelle torpedoboot “Matjan Tutul” door HRMS Evertsen, mede door samenwerking met de Neptune, tot zinken gebracht. Hierbij kwam een hoge Indonesische Marineofficier Komodor Sudarso om het leven..
Over deze zeeslag heb ik verder terug in mijn site een verhaal geschreven onder de naam DE ZEESLAG BIJ VLAKKE HOEK.
Deze korte anekdote laat echter een klein gedeelte zien door de ogen van de toenmalige “vijand”.
Foto1: Harry Moekardanoe. Fito 2: KRI Matjan Tutul, Foto 3: Komodor Yos Sudardo
Nam ooit een foto vanuit de neus van een Neptune tijdens een vlucht vanaf IJSland.
In maart 2021 schoot ik een Fuut met kind die scoorde. Ben er trots op.
Deze tijd, maart 2021, weinig activiteit van gevederde vrienden rond het Valkenburgse Meer. Snapte nog een mooie Reiger in een mooie omgeving.
En nog een
